28 มิถุนายน 2519

สหรัฐฯ ถอนทหารออกจากประเทศไทยทั้งหมด  กค. ออกประกาศกฎกระทรวง ฉบับที่ 68 (พ.ศ.2519) กำหนดให้สนามบิน อู่ตะเภา เป็น สนามบินศุลกากร คือ สามารถขนส่งสินค้าระหว่างประเทศผ่านทางสนามบินนี้ได้

21 กุมภาพันธ์ 2532

           ครม.มีมติให้กระทรวงกลาโหม (ทร.) กับ กรมการบินพาณิชย์ ได้ร่วมกันบริหารสนามบินอู่ตะเภา เพื่อให้เป็นสนามบินพาณิชย์ระหว่างประเทศ พร้อมดำเนินโครงการก่อสร้างอาคารผู้โดยสาร ๑ หลัง วงเงิน ๑๒๐ ล้านบาท โดยแบ่งหน้าที่ดังต่อไปนี้

           กองทัพเรือ กำกับดูแลในเรื่อง การเงิน การบัญชี การควบคุมจราจรทางอากาศ เครื่องช่วยเดินอากาศ  การพัสดุ และการรักษาความปลอดภัย

           กรมการบินพาณิชย์ กำกับดูแลในเรื่อง พิธีการบิน การพัฒนาสนามบิน ให้คำปรึกษาและคำแนะนำ

ในด้านการบิน

7 มีนาคม 2533

           กห.ออกคำสั่ง คำสั่งกระทรวงกลาโหม (เฉพาะ) ที่ 30/33 เรื่อง แต่งตั้งคณะกรรมการบริหารสนามบินอู่ตะเภา

31 ตุลาคม 2539

 ทร. ได้อนุมัติให้จัดตั้งอัตรากองการท่าอากาศยาน   อู่ตะเภา (เพื่อพลาง) จำนวน 107 อัตรา เพื่อเตรียมการด้านกำลังพล ในระหว่างการขออนุมัติจัดตั้งสนามบินอู่ตะเภาเป็นองค์กรรัฐวิสาหกิจ

5 สิงหาคม 2548

ทร. อนุมัติให้ปรับโครงสร้างจากกองการท่าอากาศยานอู่ตะเภาเป็น

“การท่าอากาศยานอู่ตะเภา”แบ่งเป็น 5 กองและปรับอัตรากำลังพลข้าราชการและ

ลูกจ้างชั่วคราวจาก 112 อัตรา เป็น 132 อัตราจัดเก็บรายได้และใช้จ่ายในลักษณะ

เงินนอกงบประมาณประเภทเงินฝาก

เพื่อรองรับสถานการณ์ฉุกเฉินด้านการคมนาคมทางอากาศของประเทศ รัฐบาลได้สนับสนุนงบประมาณเพื่อก่อสร้าง อาคารพักผู้โดยสารและสิ่งอำนวยความสะดวก เพื่อให้รองรับจำนวนผู้โดยสารได้อย่างน้อย 3 ล้านคน/ปี

• ปี งป.53

  ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากตามแผนปฏิบัติการเข้มแข็ง 2555 ที่เกี่ยวข้องการท่าอากาศยานอู่ตะเภา จำนวน 3 รายการ

  1. งานก่อสร้างอาคารพักผู้โดยสาร จำนวน  1 หลัง วงเงิน 600,000,000 บาท

  2. งานก่อสร้างลานจอดเครื่องบิน พร้อมทาสีจราจร วงเงิน 100,000,000 บาท

  3. งานจัดหาเรดาร์ตรวจอากาศ จำนวน 1 ชุด วงเงิน 150,000,000 บาท

• ปี งป.59

  1. ปรับปรุงระบบจ่ายน้ำมันทางท่อ วงเงิน 70,000,000 บาท

ลักษณะโครงการ

     โครงการนี้ให้เอกชนเข้าร่วทุนในการพัฒนาท่าอากาศยานนานาชาติอู่ตะเภา เป็นส่วนหนึ่งของโครงการพัฒนาสนามบินอู่ตะเภา และเมืองการบินภาคตะวันออก (Eastern Airport City) เป็นโครงการที่เปิดให้เอกชนเข้าร่วมลงทุน พัฒนาสนามบินและกิจกรรมต่อเนื่องต่าง ๆ ประกอบด้วยการก่อสร้างพร้อมให้บริการและบำรุงรักษา อาคารผู้โดยสารหลังที่ 3 (Terminal 3) และศูนย์ธุรกิจการค้า (Commercial Gateway) ธุรกิจขนส่งสินค้าทางอากาศและโลจิสติกส์ (Air Cargo) ระยะที่ 2 ธุรกิจซ่อมเครื่องบิน (Maintenance Repair and Overhaul, MRO) ระยะที่ 2  ศูนย์ฝึกอบรมบุคลากรการบินระยะที่ 2 และกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมอากาศยาน (Free Trade Zone)

สภาพแวดล้อมที่ตั้งโครงการปัจจุบัน

     โดยปัจจุบันท่าอากาศยานนานาชาติอู่ตะเภา มีทางวิ่ง 1 ทางวิ่ง ขนาดมาตรฐานยาว 3,500 เมตร กว้าง 60 เมตร และมี 52 หลุมจอด ซึ่งหากใช้ทางวิ่งนี้เต็มศักยภาพ จะสามารถรองรับปริมาณผู้โดยสารได้ 20 ล้านคนต่อปี อาคารผู้โดยสารหลังที่ 1 รองรับผู้โดยสารทั้งในและระหว่างประเทศประมาณ 700,000 คนต่อปี และหลังจากอาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 เปิดให้บริการจะมีขีดความสามารถในการรองรับผู้โดยสารได้ประมาณ 3 ล้านคนต่อปี

      แผนการพัฒนาพื้นที่ในระยะเร่งด่วน ประกอบด้วยพื้นที่ให้บริการให้ปัจจุบัน (Brownfield) ที่ภาครัฐจะมีการลงทุนก่อสร้างเพิ่มเติม ทางวิ่งที่ 2 (Runway 2) ศูนย์ฝึกอบรมบุคลากรการบิน ระบบสาธารณูปโภคเพื่อรองรับการขยาย ตัวของสนามบิน และเปิดพื้นที่ให้บริการใหม่ (Greenfield) ซึ่งภาครัฐจะมีการลงทุนก่อสร้างศูนย์ซ่อมบำรุงอากาศยานอู่ตะเภา (MRO) ระยะที่ 1 และศูนย์ขนส่งสินค้าทางอากาศ (Air Cargo) ระยะที่ 1 ร่วมกับบริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน) และ ศูนย์ฝึกอบรมบุคลากรการบิน ระยะที่ 1 ร่วมกับสถาบันการบินพลเรือน

วัตถุประสงค์ของโครงการ

     เป็นสนามบินนานาชาติหลักแห่งที่ 3 ของประเทศไทยและธุรกิจต่อเนื่อง เป็นเขตส่งเสริมเขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก เพื่อรองรับการขยายตัวของพื้นที่ EEC และเชื่อมโยงการขนส่งผู้โดยสารกับสนามบินดอนเมือง และสนามบินสุวรรณภูมิ และเป็น Aviation Hub ที่สำคัญในภูมิภาค

องค์ประกอบโครงการ

• อาคารผู้โดยสารหลังที่ 3 (Terminal 3) และศูนย์ธุรกิจการค้า (Commercial Gateway)
• ธุรกิจขนส่งสินค้าทางอากาศและโลจิสติกส์ (Air Cargo) ระยะที่ 2
• ธุรกิจซ่อมเครื่องบิน (Maintenance Repair and Overhaul, MRO) ระยะที่ 2
• ศูนย์ฝึกอบรมบุคลากรการบิน ระยะที่ 2
• กลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมอากาศยาน (Free Trade Zone)